Władysław Reymont

Siłę człowieka mierzy się ilością jego przyjaciół"

Setne urodziny naszej szkoły  postanowiliśmy uczcić nadaniem jej imienia. Najpierw wśród uczniów i mieszkańców wsi ogłosiliśmy konkurs na patrona szkoły. W wyniku głosowania zwycięzcą został pisarz.

Pisarz urodził się 7 maja 1867 roku we wsi Kobiele Wielkie pod Radomskiem. Ukończył kilka klas szkoły parafialnej, a następnie został czeladnikiem krawieckim. Praca w tym zawodzie jednak mu nie odpowiadała. Przystąpił więc do  wędrownej trupy aktorskiej, jednak ze względu na mierny talent nie odniósł sukcesu. Otrzymał posadę robotnika kolejowego, ale i ta praca nie dawała mu satysfakcji. Około 1892 roku przeniósł się do Warszawy i tam rozpoczął swoją działalność pisarską. Uznanie zdobył dzięki reportażowi „Pielgrzymka do Jasnej Góry” oraz nowelom „Śmierć”, „Zawierucha” i „ Suka”. Jego sytuacja finansowa poprawiła się, mógł pisać i podróżować. Jeździł więc do Londynu, Paryża, Berlina i Włoch. Poznał tam literatów: Stanisława Przybyszewskiego, Zenona Przesmyckiego, Stefana Żeromskiego.

Władysław Reymont zajmował się nie tylko twórczością literacką. Po zakończeniu działań wojennych w 1919 roku pisarz wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby tam wśród polonii szukać wsparcia finansowego dla odbudowy naszego kraju po zniszczeniach wojennych. Pod koniec życia kupił folwark w Kołaczkowie pod Wrześnią, jednak administrowanie dobrami nie było jego mocną stroną. W 1924 roku został laureatem literackiej nagrody Nobla, którą otrzymał za powieść „Chłopi”. Władysław Reymont umarł 5.12.1925 roku, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim, a jego serce spoczęło w kościele Św. Krzyża w Warszawie.

Pisarz był doskonałym obserwatorem otaczającego go świata. W wierny sposób potrafił przedstawić bogactwo szczegółów opisywanych przez siebie pojedynczych postaci oraz całych środowisk społecznych. Możemy się o tym przekonać, czytając jego najważniejsze dzieło „Chłopi”. Jest to powieść, która w sposób realistyczny ukazuje życie codzienne na wsi. Pokazuje pracę na polu, uroczystości rodzinne, obrzędy i zwyczaje, które są ściśle powiązane ze zmianami pór roku, egzystencję ludzką ściśle związaną ze światem przyrody. Przedstawia też sytuację ekonomiczną mieszkańców polskiej wsi i głębokie różnice istniejące między nimi.

W powieściach „ Komediantka” i „Fermenty” pisarz ukazał znany mu z własnych doświadczeń światek aktorski. W „Ziemi obiecanej” przedstawił początki rozwijającej się Łodzi, która z małej osady zamieniła się w miasto przemysłowe. Charakteryzuje różne środowiska społeczne, ich drogi do sukcesu i do upadku.   Kolejna powieść to trylogia „Rok 1794”.  Składa się ona z: „Ostatniego sejmu Rzeczypospolitej”, „Nil desperandum” i „Insurekcji”. Ukazuje ona sceny z życia magnaterii i szlachty oraz układ sił społecznych, które istniały wtedy w Polsce. W dorobku pisarza są też utwory, które nie cieszyły się uznaniem. Jednak znane i popularne dzieła pisarza były ekranizowane np. „Ziemia obiecana” reżyserowana przez A. Wajdę i „Chłopi” przez J. Rybkowskiego oraz wielokrotnie tłumaczone na języki obce.

.